Brium-argenta
Bryum argenteum
Bryaceae
Nom en français : Bryum argenté.
Descripcioun :Aquelo mousso proun coumuno trachis un pau d'en pertout, tipicamen sus lis endré riche en nutriment e de cop que i'a poulua. La var. argenteum, se recounèis à sa coulour di proun blanco mai pòu èstre mens argentado. Fai de mato o pòu faire de tepiero basso (< 1 cm d'aut). Li fueio soun lis uno dins lis autre óuvalo e councavo emé uno rufo de mai que la mita de la fueio.
Usanço :Se pòu engana emé d'àutri mousso dóu gènre Bryum qu'es tihous. I'a peréu li Pohlia mai aquéli an ges de bord de fueio que se vèson bèn.
Port : Acroucarpo
Taio : 1 cm
Fueio : 0,5 à 1,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bryum
Famiho : Bryaceae
Ordre : Bryales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 2 cm
Ø (o loungour) flour : Lóngui dènt
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2000 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mai
Liò : Muraio
- Roco
- Pège
- Jardin
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Bryum argenteum Hedw., 1801
Espigo-d'aigo(-lusènto)
Potamogeton lucens
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot brillant, Epi d'eau.
Descripcioun :L'espigo-d'aigo lusènto es uno planto forto que trachis subretout dins lis aigo que soun pas mouvadisso. Se recounèis à si fueio lusènto de 10 à 15 cm de long, emé un pichot pecou, soun pulèu plano mai oundado sus li coustat. Li fueio de dedins l'aigo soun reducho à la costo dóu mitan. Li fru (akène) fan mai de 3 mm un cop madur.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 100 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Potamogeton lucens L., 1743